Słownik

omamy

Omamy (halucynacje) to patologiczne zjawiska psychiczne, polegające na występowaniu doznań zmysłowych (słuchowych, wzrokowych, czuciowych, smakowych, węchowych) występujące mimo braku odpowiednich (zewnętrznych) bodźców. Wyróżniamy omamy:

  • słuchowe - mogą być wyraźne i niewyraźne (począwszy od nieokreślonych dźwięków, trzasków, stuków aż do słyszenia wielu głosów prowadzących wyraźne rozmowy), głosy mogą być znane i nieznane, pojedyncze lub mnogie, należeć do obu płci; chory może także słyszeć swój głos;
  • wzrokowe - mogą być proste (np. błyski czy cienie) i złożone (np. przedmioty, zwierzęta, osoby, grupy osób), mogą przypominać znane choremu realia albo przybierać formy dziwaczne, jak z bajki czy opowieści science-fiction;
  • czuciowe - mogą dotyczyć czucia powierzchownego - skórnego (np. swędzenie, kłucie, pieczenie), czucia wewnętrznego (np. szarpanie, rozciąganie czy ściskanie w narządach wewnętrznych), kinestetyczne (poczucie ruchu np. unoszenia się czy spadania);
  • smakowe - np. odczuwanie smaku rzekomej trucizny;
  • węchowe - najczęściej towarzyszą innym omamom czy urojeniom, mogą to być przykre (np. spalenizna, gaz) lub przyjemne (np. kadzidła) zapachy.



Portal Psychologia.net.pl używa ciasteczek (cookies), dzięki którym serwis działa lepiej. Pliki te umieszczane są w komputerze Użytkownika. Dowiedz się więcej...Akceptuję